கதையை நன்கு படித்துவிட்டு நீதி வழங்குமாறு வேண்டுகிறேன்! வழங்கிய நீதி சரியா என்பதையும் சரிபார்த்து கொள்வோம்! ஒரு ஊரில் ஒரு அரசர் அந்தணர்கள் யாரும் பசியில் வாடக்கூடாது என எண்ணி தனது அரண்மனை சமையல் செய்பவரை அழைத்து, ஆயிரம் அந்தணர்களுக்கு உணவு தயார் செய்யுமாறு உத்தரவிட்டார். அளவு அதிகம் என்பதால் வெளிப்புறத்தில் உணவு செய்யத் துவங்கினார், சமையல் செய்பவர். அப்போது, விஷம் பாம்பு ஒன்றை பருந்து தனது காலால் அழுத்திப் பிடித்து. கொண்டு, உணவு தயார் செய்யும் வழியாக பறந்தது. வலி மிகுதியாய் இருந்த காரணத்தால் பாம்பு விஷத்தை உமிழ்ந்து. உமிழ்ந்த விஷமானது உணவில் விழுந்து நஞ்சானது. அந்த உணவு அந்தணர் யாவர்க்கும் பரிமாறப்பட்டது. உணவில் நஞ்சு கலந்த இருப்பதை அறியாத அந்தணர்கள் ஆயிரம் பேர் உயிர் பிரிந்தார்கள். சில நாட்கள் உருண்டோடின, பசியில் நலிவுற்று வந்த ஒரு அந்தணர் ஆடு மேய்க்கும் ஒரு மூதாட்டியிடம் குடிக்க நீர், உண்ண உணவு கிட்டுமா என்று வினாவினார். மூதாட்டியோ, என்னிடம் உணவு இல்லை. வேண்டும் என்றால் அங்கிருக்கும் அரண்மனைக்கு செல்லுங்கள். அங்கு உணவளிக்க வாய்ப்புள்ளது என்றார். ஆனால் அதில் நஞ்...
நீங்கள் யார்? (Who you are?)
"யார் நீ?" என்று பிறர் உங்களை கேட்காமல் இருக்க "நீ யார்?" என்று உங்களிடம் நீங்கள் கேட்கத் துவங்குங்கள்.
"நான் யார்" என்ற உண்மையை உணரத்துவங்குங்கள். சரியோ தவறோ நல்லவரோ தீயவரோ ஏற்றுக்கொள்ளுங்கள். உண்மை நிலையை ஏற்றுக்கொள்ளுதாலே மாறுதலின் முதற்படி.
பலர் தாங்கள் யார் என உணராமல் பிறர் செய்த செயலின்பால் ஈர்த்து அவரை போலவே தன்னை பாவித்து பிறரின் வாழ்வை வாழத் துவங்குவார்கள். அந்த வாழ்வில், தன் வாழ்கையும் வாழ முடியாமல், தான் நினைத்தது போலவும் வாழ முடியாமல் ஏங்குவார்.
உங்களுக்கு யார் வேண்டுமானாலும் உதவி செய்யலாம் வழிகாட்டலாம் ஆனால் அதன் வழிநிற்க நாம் தான் முயற்சி செய்தல் வேண்டும்.
"திசைகாட்டி திசை/வழி மட்டுமே காட்டி நிற்கும், அந்த இடத்திற்கு ஒரு போலும் ஈட்டுச்செல்லது"
உங்களை பலரும் பலவாறு புகழ்வார்கள். அங்ஙனம் புகழப்படும்போது அதன் உன்மைத்துவத்தை ஆராய்ந்து அதை ஏறுக்கொள்க. அங்ஙனம் ஆராயாமல் தலைக்கு ஏற்றினால் படும் சிரமம் நமக்கே.
இருள் நீக்கி இன்பம் பயக்கும் மருள்நீக்கி
மாசறு காட்சி யவர்க்கு
-திருக்குறள் ௩௫௨(352)
பிறர் நம்மை நீ அதில் சிறப்பு மிக்கவன் இதில் சிறப்பு மிக்கவன் என புகழ் பாடக்கூடும். ஆராயாமல், அதை உங்கள் தனித்துவம் என்று எண்ணல் வேண்டா.
"அடுத்தவர் படகிற்கு நம்மால் துடுப்பு போட முடியாது."
நம்மில் பலருக்கும் பலவாறு இலக்குகள் இருக்கும். அதை நோக்கியே நாம் பயணப்படுவோம். அந்த இலக்கு நாம் குறித்திருக்க வேண்டும், பிறரால் ஊட்டப்பட்டதாக இருக்கக்கூடாது. அடுத்தவர் தாகத்திற்கு நம்மால் தண்ணீர் குடிக்க முடியாது.
உங்கள் வாழ்க்கை எதை நோக்கி சென்றுகொண்டிருக்கிறது என்பதை கவனத்தில் கொள்க. எதை நோக்கி செல்ல வேண்டும் என்பதை நீங்களே முடிவெடுங்கள். உங்கள் எண்ணமே செயல்.
உங்கள் செயலே நீங்கள். யார்க்கும் தீங்கு விளைவிக்காமல் முடிவெடுத்து ஒரு செயல் செய்யபடுமாயின் அதில் தவறில்லை.
ஒரு மனிதன் இடத்து, நல்ல விலங்கும் தீய விலங்கும் உள்ளது. எதற்கு தீனி போடுகிறோம் என்பதிலே நீங்கள் நல்ல குணம் உள்ளவரா இல்லையா என்பது உள்ளது. நல்குண விலங்கிற்கு நல்விருந்தளியுங்கள் தீகுண விளங்கை தீயிலிடுங்கள்.
உங்கள் வாழ்க்கைக்கு நீங்களே வட்டமிட்டு கொள்ளாதீர்கள். எண்ணும் எண்ணம் உயர்வாக இருக்கட்டும். நிலவுக்கு இலக்கு வையுங்கள் தவறி விழுந்தாலும் மேக கூட்டத்தில் விழலாம். அடுத்த முயற்சியில் எட்டிப்பிடிக்கலாம்.
நான் யார்? என்ற கேள்விக்குறி நான் யார்! என்று ஆச்சரிய குறியாக மாற வாழுத்துகளுடன் நான் உங்கள் ஆனூர் பிரதீப்.
Share to friends via WhatsApp
பக்கத்தில் பதியப்படும் செய்திகளை Notification ஆகப்பெற
Popular posts from this blog
வாழ்வில் முன்னேற காதுகளை திறந்து வைத்திருந்தாலே போதுமானது ஆகும். ஏனெனில் , நம் குற்றம் நாம் ஆராய்கிறோமோ இல்லையோ அடுத்தவரால் ஆராயப்படும் , பலர்கூட சபையில் அரங்கேறும். அவர்களை கண்டுகொள்ளாது , அவர் கலைந்த குற்றத்தை செவிமடுத்து ஆராய்ந்து தவறெனில் திருதிக்கொள்க. அவ்வாறு தவறில்லாத செயல்கள் செய்திருப்பின் அதை அவர்களிடத்து செய்தது சரி என விளக்காது விலகி நிற்பது சிறப்பு. திருக்குறள் - ௧௮௬ (186): பிறன்பழி கூறுவான் தன்பழி யுள்ளுந் திறன்தெரிந்து கூறப் படும். செய்யும் செயலில் சரி தவறு என்பதை ஆய்க . நம் செயலில் பிறர்க்கு துன்பம் இளையாது தமக்கும் தம்மை சார்ந்தோர்க்கும் இன்பம் பயக்கும் எவ்வித செயலும் சரியே. சரி தவறு என்பது சந்தர்ப்ப சூழ்நிலைக்கு ஏற்றாற்போல் அமையும். நம்மிடத்து ஏதேனும் குற்றம் அறியப்படுமாயின் அதை அக்கணமே சீர் செய்க. படகில் விழும் சிறு துளையானது படகை சாய்க்க வல்லது. நம்மிடத்து ஏற்படும் பிழைகளை கவனிக்க நாள்தோறும் நாட்குறிபேடு எழுதத்துவங்குங்கள் , வார இறுதியில் ஒருமுறை படிக்க சரி எது தவறு எது என நம்மை நமக்கு சுட்டிக்காட்டும். நாட்கள் செல்ல நிகழ்வ...
நம் வாழ்வில் எதுவும் எளிதில் உடனே கிட்ட ஆசைப்படுகிறோம். நம் ஆவல்கொண்ட தருணத்திற்கும் நமக்கும் இடைபட்டு நேரம் ஒன்று இல்லாதிருக்க ஆவல்கொள்வோம். அவ்வாறு நிகழ்ந்தால் அதன் அருமை, முக்கியத்துவம், சிறப்பு புரியாமலே போய்விடும். காத்திருத்தலே கிடைக்கப்பெறுதலின் வழி. பிஞ்சிலே பழுக்கும் பழமானது ஊட்டச்சத்து முழுமை அடையாமல் சுவை ஏதும் சிறக்காமல் பார்ப்பதற்கு கிட்டியதைப்போல் தோன்றினாலும் அதன் உண்மை சுவை மற்றும் பலன் கிட்டாது. அதே போல் தங்களுக்கு வேண்டியதை தக்ககாலம் வரை பொறுத்திருந்து காலம் கனிய கிடைக்குமாயின் அதன் சுவை சிறப்பாக இருக்கும். காத்திருக்கும் காலத்தில் வேண்டுவதின் முக்கியத்துவம், அதன் தேவை, அதன் மீதுள்ள பற்று, மோகம், முக்கியத்துவம், சிறப்பு அனைத்தும் புலப்படும். காத்திருக்கும் வேளையில் அனுபவிக்கும் உணர்வைக்காட்டிலும் கிட்டும் போது கிடைக்கும் இன்பம் அலாதியானது. "தங்களுக்கான பரிசை மூட்டையில் கட்டிக்கொண்டு வர தாமதமாகலாம்" ஆசையின் விளைவால் ஒன்றை பெற முயல்வோம், அது உண்மையில் நமக்கு தேவைதானா என்பதை அறிய காலம் எடுத்துரைக்கும். த...
கதையை நன்கு படித்துவிட்டு நீதி வழங்குமாறு வேண்டுகிறேன்! வழங்கிய நீதி சரியா என்பதையும் சரிபார்த்து கொள்வோம்! ஒரு ஊரில் ஒரு அரசர் அந்தணர்கள் யாரும் பசியில் வாடக்கூடாது என எண்ணி தனது அரண்மனை சமையல் செய்பவரை அழைத்து, ஆயிரம் அந்தணர்களுக்கு உணவு தயார் செய்யுமாறு உத்தரவிட்டார். அளவு அதிகம் என்பதால் வெளிப்புறத்தில் உணவு செய்யத் துவங்கினார், சமையல் செய்பவர். அப்போது, விஷம் பாம்பு ஒன்றை பருந்து தனது காலால் அழுத்திப் பிடித்து. கொண்டு, உணவு தயார் செய்யும் வழியாக பறந்தது. வலி மிகுதியாய் இருந்த காரணத்தால் பாம்பு விஷத்தை உமிழ்ந்து. உமிழ்ந்த விஷமானது உணவில் விழுந்து நஞ்சானது. அந்த உணவு அந்தணர் யாவர்க்கும் பரிமாறப்பட்டது. உணவில் நஞ்சு கலந்த இருப்பதை அறியாத அந்தணர்கள் ஆயிரம் பேர் உயிர் பிரிந்தார்கள். சில நாட்கள் உருண்டோடின, பசியில் நலிவுற்று வந்த ஒரு அந்தணர் ஆடு மேய்க்கும் ஒரு மூதாட்டியிடம் குடிக்க நீர், உண்ண உணவு கிட்டுமா என்று வினாவினார். மூதாட்டியோ, என்னிடம் உணவு இல்லை. வேண்டும் என்றால் அங்கிருக்கும் அரண்மனைக்கு செல்லுங்கள். அங்கு உணவளிக்க வாய்ப்புள்ளது என்றார். ஆனால் அதில் நஞ்...
Comments
Post a Comment